Czwartek XXXIII tygodnia Okresu Zwykłego

Ewangelia wg św. Łukasza 19,41-44.

Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. Bo przyjdą ...

25 lat Parafii

Objawienia Pańskiego w Bliznem

Żywoty świętych zawsze służyły za wzorzec dla rozwijających się duchowo chrześcijan. Wśród wielu świętych można doszukać się również patronów ministrantów. Każdy z patronów ministrantów odznaczał się pobożnością, uczynnością czy życzliwością. Wszystkich łączyło dążenie do świętości Dziecka Bożego.

DOMINIK SAVIO

Urodził się w wiosce Riva di Chieri w 1842 roku. Wychowany został w pobożności przez swych rodziców. Jeszcze będąc dzieckiem sumiennie udawał się na poranne Msze Święte, a przychodząc wcześniej modlił się w oczekiwaniu na rozpoczęcie Liturgii. Podobno w wieku 5 lat nauczył się służyć do Mszy Św. Gorliwość religijna poskutkowała tym, że przyjął Komunię Świętą wcześniej aniżeli się wówczas przyjmowało ? albowiem już w wieku 7-8 lat.

Przyjął pewne zasady w swoim postępowaniu:

  1. Często się spowiadać i do Komunii Świętej przystępować ? o ile zezwoli spowiednik;
  2. Żyć bez grzechu;
  3. Za przyjaciół uznawać Matkę Boską i Chrystusa

Często w Jego Żywocie wspomina się o księdzu Bosko, który prowadził Go ścieżką duchową, gdy Dominik przybył do Oratorium w Turynie i pobierał nauki. Podejmowane działania na rzecz własnego rozwoju duchowego i pomocy innym w nauce, są przypisywane jako charakterystyczne dla tego okresu Jego życia. Wyróżniał się pilnością, obowiązkowością i pobożnością. Zmarł 5 marca 1857 na zapalenie płuc, będąc na naukach w Oratorium.

JAN BERCHMANS

Urodził się 13 marca 1599 w Diest (dzisiejsza Belgia). Od dziecka cenił sobie możliwość chodzenia do kościoła. Był solidny w swoich obowiązkach i pobożny. Silnie dążył do zostania kapłanem, i uczył się pilnie chcąc osiągnąć ten cel. Zmarł jednak 13 sierpnia 1621 roku, mając 22 lata, nie osiągnąwszy kapłaństwa.

Interesujące są zasady życia chrześcijańskiego, które przyjął:

  1. Wytrwać w szczerej, dziecięcej miłości ku Matce Bożej.
  2. Mało mówić, dużo czynić.
  3. Z powagą podchodzić do drobnych spraw, gdyż one uczą nas doskonałości.
  4. Dojść do świętości za młodu, gdyż później będzie trudno.
  5. Czyń i myśl tak, abyś Panu Bogu się podobał, a wówczas i Pan Bóg o tobie myśleć będzie.
  6. Punktualnie wstawać rano.
  7. Doceniać modlitwę, gdyż to ona kształtuje pobożność i pomaga w niej wytrwać.
  8. Wszystko czynić z wielką starannością.
  9. Najważniejszą cnotą jest cierpliwość.
  10. Naśladuj od innych te zachowania, które się tobie podobają i są zachowaniami pobożnymi.

STANISŁAW KOSTKA

Urodził się w Rostkowie pod Przasnyszem jesienią 1550 roku. Wychowywany był w atmosferze religijności i poszanowaniu zasad chrześcijańskich. Jego życie ukierunkowane było na dołączenie do Towarzystwa Jezusowego (Zakon Jezuitów), co Mu się udało, mimo sprzeciwu Ojca i braku zgody miejscowego prowincjała. Wymagało to jednak dużego wysiłku i podróży aż do Rzymu. Pełnił swoje obowiązki w pokorze i sumienności przez niespełna rok. Zmarł w nocy z 14 na 15 sierpnia 1568 roku.