Tuż po zakończeniu roku szkolnego na ostatniej zbiórce ministrantów odwiedziliśmy jedyne sanktuarium w naszym laseckim dekanacie. Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Ożarowie Mazowieckim. Tam czekał na nas bardzo sympatyczny Ks. Maciej Krzywiński SAC który Opowiedział nam o tym miejscu i o pallotynach.

Co to jest sanktuarium? To kościół, w której w sposób szczególny Bóg udziela swojej łaski. W kościele wyniesionym do rangi sanktuarium dostęp do niego musi być swobodny to oznacza, że kościół jest cały dzień otwarty. Kodeks Prawa Kanonicznego dzieli sanktuaria erygowane ze względu na władzę, która je ustanowiła: diecezjalne (erygowane przez biskupa diecezjalnego) narodowe (przez Konferencję Episkopatu) międzynarodowe (przez Stolicę Apostolską). Dnia 6 kwietnia 1997 r. Ksiądz Prymas Józef Kardynał Glemp podniósł Kościół pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego do rangi Archidiecezjalne Sanktuarium Miłosierdzia Bożego.

Ale zacznijmy od początku. Pracę duszpasterską na terenie Ołtarzewa i Ożarowa zapoczątkowali Księża Pallotyni, którzy przybyli tutaj w roku 1927. W Parku Towarzystwa Miłośników Ołtarzewa stał dworek pp. Kacprzyckich, którzy część tego dworku oddali na kaplicę, w której pallotyni zaczęli prowadzić działalność duszpasterską i katechetyczną dla mieszkańców Ołtarzewa, Ożarowa oraz przyległych wiosek. Była to filia kościoła parafialnego w Żbikowie.

Parafia ołtarzewska została erygowana w roku 1939 dekretem arcybiskupa Stanisława Galla przy kaplicy w parku ołtarzewskim. Jednak w tymże samym roku na początku działań wojennych kaplica ta została całkowicie zniszczona. Odtąd miejscem modlitwy stała się jedna z sal w Wyższym Seminarium Duchownym Księży Pallotynów (obecny refektarz) zamieniona na kaplicę, podczas gdy cały gmach został zajęty przez okupanta na szpital dla rannych żołnierzy niemieckich. W tym samym czasie urządzono również kaplicę w domu p. Walerii Karczmarskiej przy ul. Zamojskiego. Odprawiano też Msze Święte w świetlicy Huty Szkła w Ożarowie.

Po zakończeniu działań wojennych Kuria Metropolitarna otrzymała w Ożarowie plac pod budowę kościoła. Na tym placu (dziś jest tu boisko Szkoły im. W. Pallottiego) wybudowano drewniany barak, który w roku 1946 został poświęcony przez ks. bpa Zygmunta Choromańskiego. Opiekę duszpasterską objęli Księża diecezjalni. Barak ten służył jako miejsce kultu aż do roku 1986, pełniąc funkcję kościoła parafialnego.

Dnia 1 stycznia 1971 roku parafię pod wezwaniem Św. Stanisława Kostki w Ożarowie Mazowieckim objęli Księża Pallotyni. W 1977 roku przedstawiono na ręce wojewody warszawskiego prośbę o wydanie zezwolenia na podjęcie budowy kościoła. Jego Eminencja Ksiądz Kardynał Stefan Wyszyński  - ówczesny Prymas Polski parafię ożarowską powierzył na stałe Księżom Pallotynom. Od tego momentu pallotyni rozpoczęli bezpośrednie przygotowania do budowy świątyni, która miała stać się wotum wdzięczności za ocalenie Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego oraz całej Ojczyzny z nawałnicy drugiej wojny światowej. W tymże roku 1977 rozpoczęto budowę nowej plebani i kościoła. W roku 1980 odbyła się uroczystość położenia "kamienia węgielnego", poświęconego przez Papieża Pawła VI. Dokonał tego Ks. Kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Polski. W roku 1985 do pełnienia funkcji liturgicznych został przygotowany kościół dolny pod wezwaniem NMP Matki Emanuela. Kościół górny zaś został ukończony i konsekrowany w roku 1989 przez Prymasa Polski Kardynała Józefa Glempa.

Charakterystycznym elementem Sanktuarium jest ogromny, podświetlany od wewnątrz, barwny witraż na frontonie świątyni. Jest to największy w Europie i drugi, co do wielkości, na świecie witraż przedstawiający Chrystusa Pantokratora. Przed kościołem znajduje się wieża z czterema dzwonami. Na prawo od sanktuarium stoi na niskim cokole figura Jana Pawła II, trzymającego na ręku dziecko. Świątynia jest dwupoziomowa składająca się z kościoła górnego i dolnego.
Witraż w prezbiterium kościoła górnego uosabia Chrystusa Zmartwychwstałego. Polichromie z prawej strony witraża przedstawiają postacie biblijne zmierzające do Niego. W kaplicy Jezusa Miłosiernego znajdują się relikwie św. Faustyny.

W kościele dolnym wystrój i symbolika nawiązują do Starego Testamentu. Jednym z elementów jest witraż przedstawiający węża oplecionego wokół drzewa poznania dobra i zła.

Inne fragmenty wystroju kościoła dolnego nawiązują do symboliki osoby i przymiotów Matki Boskiej.

Architektami byli: Franciszek Bednarz, Leszek Klajnert, Janusz Maliszewski. Witraże wykonali: Michał Zaborowski, Andrzej Janota. Prace stolarskie: Ryszard Soroka. Konsultantem ze strony Stowarzyszenia Księży Pallotynów był ks. prof. Stanisław Kobielus.

Zapraszamy do odwiedzenia tego szczególnego miejsca na mapie naszego dekanatu.

https://www.sanktuariummilosierdzia.pl/

http://www.pallotyni.pl/