Adam, Kamil, Paweł i Przemek nasi ministranci 11 maja na rowerach po przejechaniu 10 km dotarli do kolejnego kościoła naszego dekanatu. Tym razem w Izabelinie.

Po drodze modliliśmy się za zmarłych na cmentarzu w Laskach. Założony został jesienią 1939 r. Złożono w niej żołnierzy polskich poległych w czasie walk w obronie jak i odbiciu stolicy z rąk Niemieckich najeźdźców. Łącznie cmentarz jest miejscem pochówku 837 bohaterów.

Więcej zdjęć z wycieczki: https://www.facebook.com/pg/Parafia-Objawienia-Pa%C5%84skiego-w-Blizne-2245141069035189/photos/?tab=album&album_id=2844190009130289

Pośród pachnących igliwiem sosen, rozbrzmiewających zachwycającym śpiewem ptaków i soczystej zieleni Puszczy Kampinoskiej umiejscowiona jest Parafia św. Franciszka z Asyżu w Izabelinie. Odbiegająca od barokowych, złoconych świątyń - skromna, zwykła. W centralnym miejscu świątyni Krzyż – symbol niezwykłej Miłości Boga do Człowieka. Pod krzyżem Matka Bolesna. W bocznych nawach – Patron świątyni i Ta, która od ponad dwóch tysięcy lat prowadzi do swojego Syna – Maryja w wizerunku Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.

Historia Parafii św. Franciszka w Izabelinie zaczyna się w 1950 r. Prymas Tysiąclecia, kard. Stefan Wyszyński, zaprasza wówczas do siebie kilku księży, m.in. Tadeusza i Aleksandra Fedorowiczów. Mówi, że chce utworzyć nową Parafię na skraju Puszczy Kampinoskiej. Funkcję tymczasowego kościoła parafialnego pełni kaplica w Laskach. Ks. Ali powołany zostaje na pasterza izabelińskiej Parafii.

Pierwszy tom kroniki parafialnej rozpoczyna, krótka notatka. Nasza wspólnota liczy wówczas 3200 wiernych. Tworzą ją mieszkańcy: Hornówka, Sierakowa, Pociechy, Izabelina, Lasek, Zakładu dla Ociemniałych w Laskach i Truskawia.

Dekret otwierający Parafię św. Franciszka z Asyżu odczytany zostaje w czasie porannej Mszy św. 8 lipca 1951 r. Zwracając się do parafian – zarówno na początku, jak i później - Ks. Ali mówi m.in. „Nie dla próżnej chwały buduje się ten kościół, ale z prawdziwej i palącej potrzeby serca. Kościół Chrystusowy ma być zbudowany z ofiary i miłości. Każda cegła, każda deska powinna mieć na sobie pieczęć czyjejś ofiary i miłości. Jezus nie czułby się dobrze w ścianach, które postawiła ludzka pycha. W ten sposób cała świątynia stanie się jedną, wielką, nieustającą modlitwą. To będzie dom rodzinny, dar dla Chrystusa od tych, którzy go miłują (…). Chodzi o dom Boży, gdzie w cichym tabernakulum zamieszka cichy Chrystus. Chodzi o świątynię, gdzie ludzie będą się uczyć przebaczać sobie wzajemnie i kochać się (…).

Zarówno świątynia, jak i jej późniejszy wystrój z założenia mają być proste. „Pan Bóg jest prosty i piękny” - podkreśla proboszcz. Powstaje również tzw. „gołębnik”. Mały pokoik nad zakrystią, w którym mieszka ks. proboszcz.

13 sierpnia 1952 r. - Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński święci kościół i wygłasza kazanie dla blisko 4 tys. zebranych. 17 sierpnia 1952 r. poświęcony zostaje domek Aniołów Stróżów dla dzieci. Miejsce, gdzie mamy mogą zostawiać swoje dzieci pod opieką sióstr aby spokojnie uczestniczyć w Eucharystii.

Wspólnie z siostrami proboszcz wędruje od domu do domu, poznaje ludzi, zachęca by przychodzili do kościoła. Tych najuboższych, żyjących w skromnych warunkach przekonuje, że Pan Jezus nie patrzy na ubranie, a na serce. „Panu Bogu nie zależy na tym co zewnętrzne, ale na wnętrze człowieka, na jego serce – miłości i dobroci”, mówi. Rok 1965 to dla całej społeczności rok ogromnej straty. Na wieczną służbę powołany zostaje 15 lipca ks. Aleksander. Odchodzi żegnany z żalem i smutkiem przez kochających go tłumnie parafian. Pochowany na parafialnym cmentarzu.

W sierpniu 1983 r. Parafia wita niespodziewanego gościa, Matkę Teresę z Kalkuty, która odwiedza domy najbiedniejszych mieszkańców. Spotyka się również z siostrami i świeckimi pracownikami Zakładu dla Niewidomych w Laskach.

14 września 1994 r. W kościele zawieszony zostaje krzyż wykonany z „Sosny Powstańczej”. Stare drzewo na skraju wsi Górki (dziś Górki Kampinoskie) pełniło funkcję szubienicy, na której wieszano młodych powstańców. Mając ok. 170 lat - drzewo runęło. Z sosny wykonano jedenaście krzyży. Pierwszy otrzymał Jan Paweł II.

Na przełomie roku 1999 a 2000 parafia gości ok. 250 uczestników, którzy przyjechali na europejskie spotkanie młodych. 3 października 2004 r. następuje konsekracja kościoła.

Powołane zostaje również Towarzystwo im. ks. Aleksandra Fedorowicza, którego duchowym opiekunem jest ks. dr Jerzy Jastrzębski. Towarzystwo podejmuje wiele ciekawych inicjatyw, tj. odprawianie każdego 15. dnia miesiąca Mszy św. o beatyfikację ks. Alego, przeprowadzenie w Kurii Metropolitalnej Warszawskiej procedury zatwierdzenia przez ks. kard. Kazimierza Nycza modlitwy o beatyfikację i nadania ks. Aleksandrowi tytułu "Sługa Boży". Wydany zostaje tomik cytatów na temat Eucharystii pod nazwą Myśli ks. Alego.

Opracowały: Magdalena Kamińska, Irena Sińska.
Pobrane ze strony parafialnej.

Na stronie internetowej zamieszczony jest też link do filmów

https://www.youtube.com/watch?v=3wO1xXXkeSc

https://www.youtube.com/watch?v=ZffaXIg22Jw

https://www.youtube.com/watch?v=qrxKZwpvayg