Sobota III tygodnia Okresu Wielkanocnego

Ewangelia wg św. Jana 6,55.60-69.

W synagodze w Kafarnaum Jezus powiedział: «Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem». Wielu spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, wielu mówiło: «Trudna jest ta mo...

25 lat Parafii

Objawienia Pańskiego w Bliznem

Prawo. Zapamiętaj:

Prawo do życia od poczęcia jest niezbywalnym prawem każdej osoby ludzkiej, a jego poszanowanie stanowi fundament porządku prawnego. Lekarz ma prawo (na mocy klauzuli sumienia) odmówić dokonania aborcji.

Szacunek dla życia ludzkiego

• Art. 3 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka z 1948 r.: „Każdy człowiek ma prawo do życia”.

• Art. 2 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 1950 r.: „Prawo każdego człowieka do życia jest chronione przez ustawę”.

• Art. 38 Konstytucji RP z 1997 r.: „Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia”. • Art. 1 ustawy o planowaniu rodziny: „Prawo do życia podlega ochronie, w tym również w fazie prenatalnej w granicach określonych w ustawie”.

• Art. 2 ustawy o Rzeczniku Praw Dziecka: „W rozumieniu ustawy dzieckiem jest każda istota ludzka od poczęcia do osiągnięcia pełnoletności.”

Ważna uwaga

Pomimo prawnego przyzwolenia na przerywanie ciąży w niektórych przypadkach, każda aborcja jest aktem głęboko niegodziwym. Jest zabiciem dziecka w łonie matki. Jest pogwałceniem podstawowego prawa do życia, jakie przynależne jest każdemu człowiekowi od momentu poczęcia. Jest zanegowaniem podstawowej zasady etyki medycznej „Primum non nocere” („Po pierwsze, nie szkodzić”).

Już starożytny lekarz Hipokrates w swojej przysiędze deklaruje: „Nie dam nigdy kobiecie środka poronnego. W czystości i niewinności zachowam życie swoje i sztukę swoją”.

Również Deklaracja Genewska Światowego Stowarzyszenia Lekarzy mówi: „Zachowam najwyższy respekt dla życia ludzkiego od chwili jego poczęcia”.

Aborcja godzi w porządek społeczny, zezwalając na niszczenie ludzkiego życia w stadium embrionalnym i płodowym przez tych, którzy to życie powinni szczególnie ochraniać (rodzice, personel medyczny). Godzi w małżeństwo i rodzinę, stanowiąc akt wymierzony przeciw miłości i życiu.

„Jeżeli samotna kobieta jest w ciąży, kto może jej pomóc?”

Kobieta w ciąży, zwłaszcza samotna, może czuć się przytłoczona sytuacją, w której się znalazła. Potrzebuje szczególnego wsparcia, rozmowy, towarzyszenia, czasami również pomocy finansowej. Aborcja w żadnym przypadku nie jest dobrym wyjściem z trudnej sytuacji. Wiele kobiet po przerwaniu ciąży bardzo żałuje swojej decyzji – tego, że pozbawiły swoje dzieci życia i miłości.

Istnieją liczne organizacje oferujące pomoc kobietom, które znalazły się w takim położeniu, m.in.:

www.pro-life.pl/potrzebujesz-pomocy/telefony-zaufania

www.niechcianaciaza.pl/home/niechciana-ciaza-co-dalej

www.uratuj1zycie.pl/potrzebujesz-pomocy

„Czy kobieta po dokonaniu aborcji potrzebuje pomocy?”

Tak. Kobieta po zabiegu przerwania ciąży powinna otrzymać wsparcie, ponieważ może czuć się osamotniona i zmagać się z ogromnym poczuciem winy. Trzeba jej pomóc, aby mogła stopniowo powrócić do normalnego życia.