Część ostatnia

Na naszej trasie laseckich parafii został ostatni kościół Królowej Aniołów w Ołtarzewie. Znajduje się na terenie gminy Ożarów Mazowiecki.

To niezwykły kościół, bo pełni podwójną rolę. Jest to kościół, gdzie modlą się parafianie jak i klerycy Wyższego Seminarium Duchownego Księży Pallotynów. Nie byliśmy umówieni, bo nie byłem do końca pewny pogody i frekwencji, jeśli chodzi o ministrantów. Gdy okazało się, że 19 października jest piękna pogoda wraz z ministrantem Kubą i kandydatami na ministeriów, Tymoteuszem i Franciszkiem, o godzinie 9 ruszyliśmy na rowerach.

Po przejechaniu ok. 12 km zapukaliśmy na furtę seminaryjną. Wyszedł do nas brat Wojtek, a później dołączył do niego sam ks. Rafał Łukasz Czekalewski, Dyrektor Pallotyńskiego Centrum Młodzieży „Apostoł”, i z chęcią oprowadził nas po całym kompleksie. Po seminarium, kościele, domie rekolekcyjnym, scenie teatralnej, i ogrodzie. Każdy z uczestników naszej rowerowej pielgrzymki dostał prezent od pallotynów. Byliśmy przyjęci bardzo serdecznie.

Warto ten kościół zobaczyć ze względów artystycznych. Nie jest to stary kościół, bo konsekracja odbyła się w 1953 roku, ale wystrój nastraja do modlitwy. Kto nie będzie mógł zobaczyć go na żywo to zapraszam na stronę: https://www.google.pl/maps/@52.2133346,20.7757323,3a,75y,7h,90t/data=!3m6!1e1!3m4!1slxp5_qrBghAAAAQIuBpfRQ!2e0!7i13312!8i6656

Teraz trochę historii tego niezwykłego miejsca.

Jest rok 1927. Do Ołtarzewa przybyli Księża Pallotyni. Dla mieszkańców zarysowała się realna perspektywa utworzenia parafii na tym terenie.
W roku 1928 z inicjatywy Towarzystwa Miłośników Ołtarzewa (TMO) przeznaczono na kaplicę część drewnianego budynku - willi, stanowiącej niegdyś własność rodziny Kierbedziów. Powstała tu kaplica św. Wojciecha.

Kaplica w parku okazała się niewystarczająca dla posług miejscowej ludności. Wreszcie po długich wahaniach na zebraniu TMO 31.05.1934 roku, zdecydowano przepisać Kurii Archidiecezjalnej w Warszawie 5 działek z prośbą o wybudowanie kościoła i nominowania na urząd proboszcza kapłana diecezjalnego. Na kilka tygodni przed wybuchem II wojny światowej, po zakończeniu pracy specjalnej komisji, która na polecenie kurii określiła granice parafii, dekretem arcybiskupa Stanisława Galla została erygowana parafia rzymskokatolicka z siedzibą w Ołtarzewie.

8 września 1939 roku w czasie nalotu, kaplica parafialna wraz z mieszkaniem proboszcza, spłonęły. Spłonęły też księgi parafialne i inne dokumenty. W czasie okupacji miejscem modlitwy i działalności duszpasterskiej stała się kaplica w Seminarium Pallotynów. Przez pewien czas funkcję kaplicy pełniło prywatne mieszkanie pani Walerii Kaczmarskiej w Ołtarzewie przy ulicy Zamoyskiego 12. Potem przeniesiono kaplicę do Ożarowa, na teren Huty Szkła. Już w 1940 roku ks. Proboszcz Kozłowski podejmuje starania o budowę świątyni.

10 listopada 1946 roku ks. Skrzecz po raz ostatni odprawił Mszę w kaplicy przy ul. Zamoyskego. Po tej Mszy procesja ruszyła do nowej kaplicy w Ożarowie. Przez kilka następnych lat istniał swoisty paradoks, parafia znajdowała się na terenie Ożarowa, a jej nazwa brzmiała: parafia pod. wezw. Św. Stanisława Kostki w Ołtarzewie. Zmienił to dopiero dekret Prymasa Polski z marca 1952 roku. Ks. Skrzecz już od wczesnych lat 60-tych starał się pozyskać do pracy duszpasterskiej Księży Pallotynów, jakby przeczuwając to, co miało nastąpić.

1 stycznia 1971 roku parafia Ożarów powróciła do "swych dawnych przyjaciół i dobrodziejów", albowiem ks. Prymas na proboszcza powołał kapłana ze Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, ks. Jojczyka. Od lipca 1967 roku w Ołtarzewie przy kościele seminaryjnym została powołana do istnienia filia parafii św. Stanisława Kostki.

Seminarium Księży Pallotynów

Pierwszych 4 pallotynów pojawiło się na tych ziemiach w 1927 roku dzięki pomocy anonimowego pana S. Zakupiono budynek Szkoły Rolniczej. W 1939 wzniesiono mury seminaryjnego kościoła zaprojektowanego przez Alfonsa Wędrychowskiego, pod którym miała się mieścić sala teatralna.

Mimo zagrożenia jakim byli szpiedzy, kapłani, bracia i klerycy nieśli pomoc okolicznej ludności i partyzantom – tak licznym zwłaszcza w Puszczy Kampinoskiej. Działalność ta doprowadziła w maju 1941 r. do tragedii. Gestapo aresztowało i wywiozło na Pawiak, a potem do Oświęcimia i Dachau, 4 księży, kleryka, 7 braci i 3 osoby świeckie. Wśród nich był także, dziś błogosławiony, ks. Józef Jankowski SAC – męczennik Oświęcimia. Został on wyniesiony w 1999 roku do chwały ołtarzy przez Jego Świątobliwość papieża Jana Pawła II.

Definitywnie wojska niemieckie zajęły seminarium w czerwcu 1942 roku, a w 1944 r. zorganizowały tam szpital. W budynkach gospodarczych pozostało tylko kilku księży i braci, którzy służyli okolicznej ludności na wszelki możliwy sposób.

Mimo zawieruchy wojennej budowę kościoła udało się zakończyć w 1948 roku. 2 maja 1948 biskup Wacław Majewski poświęcił seminaryjny kościół pod wezwaniem Królowej Apostołów, a we wrześniu przybyli do Ołtarzewa alumni i rozpoczęła się normalna działalność w Seminarium, która trwa nieprzerwanie do dzisiaj.

16-tego maja 1953 roku prymas Stefan Wyszyński dokonał konsekracji kościoła. 15 października 2000 roku kardynał Józef Glemp, prymas Polski, poświęcił w kościele seminaryjnym ołtarz 108 męczenników II Wojny Światowej z wyeksponowaną postacią błogosławionego pallotyna księdza Józefa Jankowskiego - męczennika Oświęcimia. Od lipca 1967 roku władze kościelne zezwoliły pallotynom na prowadzenie ksiąg metrykalnych. Parafię Ołtarzewską pod wezwaniem N.M.P. Królowej Apostołów założono jednak dopiero 15 marca 1988 roku.

Scena Ołtarzew

W seminarium tętni też życie kulturalne, znajduje się tu Scena Ołtarzew. Jest to centrum kulturowo-konferencyjne.

Sala teatralna mająca 62 lata, w ostatnich latach przeszła gruntowny remont. Dzięki niemu dysponuje teraz 300 miejscami konferencyjno-dydaktycznymi. Posiada aż cztery projektory wysokiej klasy, dzięki którym sala teatralna zamienia się w kinową lub konferencyjną na najwyższym poziomie. Na wyposażeniu jest aż sześć kabin do tłumaczenia symultanicznego, co pozwala na prowadzenie konferencji międzynarodowych.

Gdy skończy się uczta kulturalna lub naukowa można skorzystać z dwóch kawiarni. Już teraz jesteśmy zaproszeni tam na Misterium Męki Pańskiej, a jeśli będzie wyświetlany film „Nieplanowane”, to będziemy mogli osobiście sprawdzić możliwości tego miejsca.
Zob. http://scenaoltarzew.pl/

Pallotyni prowadzą także dom rekolekcyjny w którym jest 100 miejsc noclegowych, a w jadalni można organizować różnego rodzaju przyjęcia.

Młodzież

Pallotyńskie Centrum Młodzieży „Apostoł” powstało w 2017 roku z połączenia dwóch duszpasterstw: Pallotyńskiego Ośrodka Powołań „Apostoł” i Duszpasterstwa Ruchu Światło-Życie. Sięgając do metod duszpasterstwa wypracowanych przez lata pośród dzieci, młodzieży i powołanych, wzbogacone o aktualne modele formacji w duchu nowej ewangelizacji. Łączą tradycję z nowoczesnością.

To środowisko młodych ludzi z różnych wspólnot i grup (Przyjaciele Oblubieńca, Wieczernik, Pallotyńska Diakonia Muzyczna, Oaza, ministranci, lektorzy itd.), z kraju i z zagranicy. Wciąż są otwarci na nowe osoby. Formacja w nurcie nowej ewangelizacji ma pomóc w duchowym rozwoju, by ożywić w sobie wiarę, rozpalić miłość i zjednoczyć wysiłki.

Celem spotkań jest dobrze przeżyta młodość i całe życie. A wszystko to dzięki Jezusowi i z myślą o Nim.

To koniec naszego cyklu kościoły dekanatu laseckiego, ale już myślę o kolejnych rowerowych wyprawach po dekanacie np. szlakiem miejsca pamięci narodowej, szlakiem zgromadzeń zakonnych, instytucji kościelnych, a może nekropolii w listopadzie (jak pozwoli pogoda) albo szlakiem przyrodniczym. Pomysłów jest wiele, ale nie wiadomo czy wystarczy czasu na ich zrealizowanie. Nasz dekanat jest piękny. Mam nadzieję, że te nasze ministranckie wyprawy zachęciły do odwiedzenia tych miejsc i nikt już nie powie, że „swego nie znacie cudze chwalicie”.

x. Paweł